Do schroniska trafił w wyniku interwencji KTOZ . Był bardzo wychudzony i ogólnie zaniedbany. Na szczęście nie stracił zaufania do ludzi, jest przemiły i przy człowieku cieszy się jak szczenię – trzeba więc trochę uważać bo on nie wie jak jest duży 😉 Uwielbia głaskanie, przytulanie – ciężko go od siebie odkleić. Chętnie wychodzi na spacery, jednak dośc niepewnie czuje się jeszcze na podłożu typu płytki. Powoli jednak wszystkiego się uczy. Na spacerach nieco ciągnie, ale po pierwsze – można nad tym popracować, a po drugie wszystko dla niego jest nowe i fascynujące. Ma duże braki w socjalizacji z psami i obecnie powinien być jedynym psem w domu. Wymaga cierpliwego podejścia, jest mądry i szybko się uczy, trzeba jednak być konsekwentnym .