Z cyklu „Z pamiętnika inspektora” relacjonuje inspektor Filip.
Dzień jakich w ostatnim czasie dużo.
Coś dla kogoś, kto lubi dreszczyk emocji oraz sport .
Wczoraj dostałem telefon 
z biura pt.: „trzeba pomóc Fundacji Dla Zwierząt La Fauna” . 
(Coś co lubię najbardziej) 
Jeszcze tego samego dnia przygotowałem część sprzętu.
Dziś startujemy z godzinnym opóźnieniem bo telefony w biurze nie przestawały dzwonić
.
Dojeżdżamy na miejsce, gdzie nasi koledzy i koleżanki z innych fundacji już działają
.
Wchodząc na posesję, widzimy przerażający widok – pomieszanie śmietniska ze złomowiskiem. Słyszymy, że zostały trzy psy, które się bardzo dobrze schowały i trzeba je znaleźć 
.
Pierwszy został szybko namierzony – schował się za dechami, blachami i oponą opartymi o ścianę. Wspólnymi siłami udało się złapać skrzata
.
Drugi ukrył się bardziej skutecznie – postanowiliśmy zrobić chwilę przerwy, żeby sam się uspokoił i nam się pokazał 
.
Po chwili wkraczamy ponownie, świecimy w każdy kąt i zakamarek 
.
Mamy go! Wcisnął się pod okna 
. Zabezpieczamy wszystkie drogi ucieczki i cyk – schwytany
.
Jest dobrze, może być jeszcze lepiej.
Został ostatni, mały biały… Przemyka jak cień
.
Psiak wydostał się z posesji i biega z tyłu za domem 
. Pierwotnie był pomysł, żeby zostawić klatkę łapkę. Zaryzykowaliśmy kąpielą błotną. Pobiegamy, spróbujemy
. Najpierw małe podchody, zabawa w chowanego, potem sprint
. Maluch zagoniony na podwórko, łapie oddech (kondycja w słabej formie) 
, i już po chwili pakujemy go do auta .
Jest uśmiech i radość – wszystkie psy złapane i zabezpieczone 
Chcielibyśmy podziękować Fundacja Dla Zwierząt La Fauna – interwencje i adopcje i Schronisko w Borku- Fundacja Straż Obrony Praw Zwierząt za tak super zgraną akcję – ogromnie się cieszymy, że mogliśmy pomóc 
